Muzeum Dulag 121 zaprasza na kolejne spotkanie literacko-historyczne zatytułowane „Dwa zegarki Iwana Bunina. O Rosji, rewolucji i miłości”. Spotkanie poświęcone zostanie życiu i twórczości uwikłanej w historię rosyjskiego noblisty Iwana Bunina. Punktem wyjścia do rozmowy będzie nowowydany zbiór opowiadań zatytułowany „Późna godzina” – w którym znalazł się również moskiewsko-odeski dziennik pt. „Nieszczęsne dni”. Gościem będzie tłumaczka prozy I. Bunina Pani Renata Lis. Spotkanie odbędzie się w dniu 15 lutego o godzinie 18 w Pałacyku Sokoła przy ul. Kościuszki 41.

Rekomendacja Władimira Dworieckiego: Cieszę się ogromnie z wydania i winszuję polskim czytelnikom tego zbioru arcydzieł literatury rosyjskiej, które wyszły spod pióra jednego z najwybitniejszych pisarzy Rosji przedrewolucyjnej, laureata literackiej Nagrody Nobla, Iwana Aleksiejewicza Bunina – nad wszelki wyraz wspaniale, przenikliwie, troskliwie i z wielką miłością przełożonych na język polski przez Renatę Lis.

Teksty, które weszły do zbioru Późna godzina, powstawały w czasach dla Rosji przełomowych: Ciemne aleje pisał Bunin głównie w latach drugiej wojny światowej, w miasteczku Grasse na południu Francji, rozpaczliwie tęskniąc za dawną, tak drogą jego sercu Rosją; Nieszczęsne dni – w czasie katastrofalnego dla niej (i dla całego świata) przewrotu bolszewickiego; Koniec – na emigracji, krótko po nim.

„Szczęśliwy, kto oglądał świat, W chwilach przemiany i przełomu” – pisał Tiutczew. Bunin, zagościwszy na tym świecie właśnie w takich chwilach, pozostawił nam swoje wyraziste świadectwo na temat raju, grzechu pierworodnego narodu, który uwierzył słowom kusiciela, oraz wypędzenia z rajskiego Ogrodu – świadectwo przyswojone polszczyźnie przez tłumaczkę, która nie tylko zna język rosyjski, lecz także kocha go i czuje w stopniu rzadko spotykanym.

Dla polskiego czytelnika, któremu nieobca jest nostalgia za „złotym wiekiem”, uczucie tragicznej utraty własnej ojczyzny i wspomnienie długiej, dramatycznej drogi do jej odzyskania, ten zbiór błyskotliwych przekładów z pewnością okaże się nie tylko zrozumiały, lecz także serdecznie bliski.

Władimir Dworiecki

„Renata Lis (ur. 1970) – ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i Szkołę Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Za przekład eseju Ameryka Jeana Baudrillarda otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1998). Z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem przygotowała nowe tłumaczenia Trzech baśni Flauberta (przełożyła Legendę o świętym Julianie Szpitalniku i Herodiadę), które ukazały się w serii Wielcy pisarze w nowych przekładach razem z jej opowieścią o domu w Croisset (2009). Jest autorką hasła o polskiej recepcji Flauberta do Dictionnaire Gustave Flaubert, który ukaże się we Francji w roku 2012 nakładem wydawnictwa Honoré Champion, w serii Dictionnaires et références. W 2011 r. debiutowała biograficzno-historyczną powieścią zatytułowaną Ręka Flauberta. Książka została nominowana do Nagrody Literackiej „Nike 2012” oraz wyróżniona w konkursie o Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza.