Muzeum Dulag 121 zaprasza na kolejne spotkanie z cyklu „Literatura i Historia”, które odbędzie się 30 listopada o godzinie 18:00 i będzie poświęcone życiu i twórczości zmarłego 14 października 2012 r. pisarza Janusza Andrzeja Krasińskiego. Pisarza wspominał będzie wieloletni przyjaciel p. Tadeusz Zarzecki, tłumacz, przebywający od wielu lat w Kanadzie. Pani Barbara Krasińska, żona artysty, zgodziła się opowiedzieć zebranym historię pobytu męża w obozie Dulag 121.

Janusz Andrzej Krasny-Krasiński

Ur. 5 lipca 1928 w Warszawie, zm. 14 października 2012 tamże – polski prozaik, dramatopisarz, reportażysta, autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych. Podczas II wojny światowej, od 1941 członek Szarych Szeregów. Po Powstaniu Warszawskim znalazł się wraz z matką w obozie przejściowym Dulag 121 w Pruszkowie, a następnie w Auschwitz-Birkenau. Został przeniesiony do obozu Hersbruck pod Norymbergą. Stamtąd, pod koniec marca 1945 został ewakuowany pieszym transportem do Dachau, skąd 29 kwietnia 1945 został wyzwolony przez wojska USA. W latach 1945-1947 przebywał w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech, gdzie uczęszczał do szkoły średniej i służył w Polskich Oddziałach Wartowniczych.

Powrócił do Polski w 1947. Po kilku miesiącach został aresztowany przez Kontrwywiad Wojskowy (Informację), pod zarzutem rzekomego szpiegostwa na rzecz wywiadu USA. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat więzienia, przebywał w latach 1947-1956 w więzieniach na Mokotowie. Po niespełna roku przeniesiony do więzienia we Wronkach i Rawiczu. Zwolniony z więzienia w maju 1956 w wyniku amnestii (uniewinniony z zarzutów został dopiero 25 sierpnia 1998 przez Sąd Najwyższy – Izbę Wojskową). Zadebiutował w 1956 na łamach "Po prostu". Współpracował z tygodnikami "Współczesność" i „Przegląd Kulturalny”, z Redakcją Słuchowisk Teatru Polskiego Radia, studenckim teatrem "Hybrydy", tygodnikiem "Kultura", miesięcznikiem "Dialog" a także Zespołem Filmowym "Iluzjon" i pismem "Théâtre en Pologne".

W swojej twórczości podejmował najczęściej tematy dotyczące historii najnowszej, indywidualnego i zbiorowego cierpienia Polaków w latach II wojny światowej, nazizmu i komunizmu w życiu jednostkowych ofiar systemów totalitarnych.

Ważne dzieła:„Haracz szarego dnia” (1959); „Przerwany rejs białej Marianny” (1960); „Wózek” (1966); „Czapa i inne dramaty” (1973); „Syn Wallenroda” (1980); „Na stracenie” (1992); „Twarzą do ściany” (1996); „Niemoc” (1999); „Przed agonią” (2005)

adres tej wiadomości: www.nadarzyn.pl/news.php?id=2691